Agnita de Ranitz

Schrijf je in op deze site of op Facebookpagina De vrouw op het perron.

Het Russisch-orthodoxe kerkje in de Obrechtstraat in Den Haag, waar Cornelia kwam bestaat 200 jaar. Tijdens de voorbereiding van het hoofdstuk had ik een interessant gesprek met vader Nikon (Vader Kyrion in mijn roman). Klik op de foto’s in het artikel, het is een heel bijzonder kerkje.

https://www.rd.nl/kerk-religie/russisch-orthodoxe-kerk-den-haag-bestaat-200-jaar-1.1447690

meer op miekewijnantsrecenceert.nl

Dit boek blijft boeien tot de laatste bladzijde, is spannend en meeslepend.
Ik wilde doorlezen, weten wie, wat, hoe en waarom. Al had ik op een gegeven moment wel een vermoeden, maar moest echt wachten tot het plot, dat zeer verrassend is.

Het karakter van Cornelia wordt goed uitgediept, maar ook van de andere personages kreeg ik een goed beeld, zodat ik mij perfect kon inleven. Situaties worden duidelijk beschreven daardoor kon ik meeleven- en voelen.

De auteur wist mij te beroeren met haar verhaal en de manier waarop ze alles verwoord. Prachtige zinsopbouw, mooie woordkeuze, de spanning langzaam opvoerend en vasthouden.

Ondanks mijn nieuwsgierigheid en ongeduld is de auteur in staat om het verhaal dusdanig te vertellen dat er een soort rust uitgaat van deze roman. Dit was heerlijk lezen. Ze heeft een verhaal weten te creëren dat mij het gevoel gaf kalmerend pianospel en kabbelende beekjes te horen en waarvan de uitvoering tot het eind één groot vraagteken blijft.
Dit vind ik zeer knap voor een debuut.

Heb genoten van deze roman en kijk vol verwachting uit naar het tweede boek van deze auteur.

Boekbespreking boekenclub 13 september 2017

Wat is het leuk om in een club je boek te mogen bespreken. Na een presentatie (auteur, synopsis en recensies) door de gastvrouw heb ik over de totstandkoming van mijn roman verteld en de leesclubvragen met de deelneemsters besproken. Soms resulteerde dit tot diepgaande gesprekken of vrolijke lachbuien.

Wilt u op de hoogte blijven dan kunt u dit aanvragen op mijn mailadres of u abonneren op de facebookpagina De vrouw op het perron.

Recensie Astrid Schuilenberg

Ontroerend, Meeslepend, Verrassend
Ik heb dit boek in twee dagen uitgelezen, omdat het boeide van begin tot eind. Het verhaal over de zoektocht van een vrouw naar haar tweelingzus is op het eerste gezicht vrij simpel geschreven, maar juist hierin schuilt de kracht van het verhaal. De simpelheid, hoewel betrekkelijk, van het leven in de jaren zestig is juist de charme van dit boek. Zeker in deze tijd met internet en andere gemakken vergeten we bijna hoe het destijds ging. Dit is prachtig verwoord door de schrijfster. Het hele verhaal voelde als een warme deken. Ik ben heel blij dat ik dit mooie boek heb mogen lezen van de schrijfster. Genoten en wacht met spanning op haar tweede boek, want het smaakt uiteraard naar meer!